Shinmem Musashi-no-kami Fujiwara no Genshin, znany pod nazwiskiem Miyamoto Musashi, urodził się w roku 1584 we wsi Miyamoto w prowincji Mimasaka. Przodkowie Musashiego należeli do jednej z gałęzi potężnego klanu Harima z wyspy Kyushu.

W wieku lat siedmiu, Musashi strącił ojca i znalazł się pod opieka wuja, kapłana shinto. U kogo Musashi pobierał pierwsze lekcje walki mieczem - nie wiadomo. Pewnym jest, ze w wieku lat trzynastu zabił w walce niejakiego Arima Kihei, samuraja ze szkoły Shinto-ryu, ponoć nieźle władającego mieczem i włócznią. Chłopak powalił go na ziemię, po czym próbującego wstać uderzył kijem w glowę, co spowodowało krwotok i śmierć przeciwnika.

Następną walkę stoczył Musashi w wieku lat szesnastu. Pokonał w niej Tadashima Akiyama. Mniej więcej w tym samym czasie Musashi opuścił rodzinne strony, wyruszając na "pielgrzymkę wojownika", w trakcie której stoczył wiele zwycięskich pojedynków i uczestniczył w sześciu wojnach.

Ten odcinek swego życia, spędził Musashi na poszukiwaniu oświecenia na drodze miecza. Żyjąc w dobrowolnej nędzy, ciągnął przez kraj, zajęty wyłącznie doskonaleniem swych umiejętności walki. Powiadano o nim, ze nigdy się nie kąpał, nie czesał swych włosów i w ogóle nie dbał o swój wygląd.

W wieku lat 21, udał się do Kyoto, gdzie wdał się w zatarg z rodziną Yoshioka. Członkowie klanu Yoshioka, byli nauczycielami fechtunku na dworze szogunów Ashikaga. Podobno już ojciec Musashiego - Munisai walczył z trzema członkami rodziny Yoshioka, z czego pokonał dwóch.

Być może, właśnie to było przyczyną starcia Musashiego z rodzina Yoshioka.

W pierwszym pojedynku Musashi pokonał głowę klanu - Seijuro. Seijuro walczył ostrym mieczem - Musashi drewnianym. Musashi powalił Seijuro na ziemie, po czym okładał go bokkenem. Seijuro przeżył, ale na znak hańby kazał sobie obciąć węzeł z włosów, będący oznaka przynależności do kasty wojowników.

Następnym z kolei był brat Seijuro - Denshichiro. Musashi spóźnił się na miejsce pojedynku i już w chwile po rozpoczęciu walki powalił przeciwnika potężnym ciosem w głowę. Denshichiro zginął na miejscu.

Po tej klęsce, klan Yoshioka wyzwał Musashiego raz jeszcze . Tym razem przeciwnikiem miał być niespełna trzynastoletni syn Seijuro - Matashichiro. Kontrahenci umówili się przy samotnie stojącej sośnie na skraju pola ryżowego. Musashi przybył na miejsce na długo przed umówionym terminem pojedynku i w ukryciu czekał na przeciwnika. Matashichiro zjawił się w otoczeniu dobrze uzbrojonej eskorty, zdecydowany za wszelka cenę wykończyć Musashiego. Musashi odczekał jakiś czas, aż ludzie Yioshioki poczęli przypuszczać, ze opuścił Kyoto unikając pojedynku. Nagle Musashi wpadł miedzy nie spodziewających się już niczego i zabił Matashichiro. Następnie dobył drugiego miecza i torując sobie drogę przez gęstwinę przeciwników, zbiegł.

Po tym epizodzie Musashi wędrował po Japonii już za życia będąc legendą. Przed ukończeniem dwudziestego roku życia, stoczył ponad 60 walk i wszystkie wygrał.

W roku 1605, zaraz po walce przeciwko rodzinie Yoshioka, odwiedził świątynię Hozoin w Nara. Walczył tam przeciwko mnichowi Oku Zoin, exportowi w posługiwaniu się włócznią, którego pokonał dwa razy używając drewnianego miecza. Musashi pozostał jakiś czas w świątyni, studiując tamtejszą sztukę walki i prowadząc rozmowy z mnichami. Do dziś w świątyni Hozoin praktykowana jest tradycyjna walka włócznią.

Podczas podróży przez prowincje Izumo, Musashi odwiedził księcia Matsudaira, którego poprosił o zezwolenie na walkę z najlepszym szermierzem z jego świty. Walka miała miejsce w ogrodzie należącym do biblioteki księcia. Musashi wygrał pojedynek, po czym ku zdziwieniu zebranych został wyzwany przez samego Matsudaire. Walka zakończyła się w chwili, gdy miecz księcia pękł na dwie części. Książe pokłonił się Musashiemu na znak porażki i poprosił go o pozostanie na jego dworze w roli nauczyciela fechtunku.

Najsłynniejsza walka Musashiego miała miejsce w roku 1612. Jego przeciwnikiem był Sasaki Kojiro, doskonały szermierz ze świty księcia Hosokawa Tadaoki.

Musashi zwrócił się do księcia o pozwolenie walki przeciwko Kojiro. Po uzyskaniu zgody ustalono, ze pojedynek odbędzie się na malej wyspie nieopodal Kokury. W noc poprzedzającą spotkanie, Musashi opuścił miejsce swego dotychczasowego pobytu i udał się do domu swego znajomego. Fakt ten stal się przyczyna pogłoski o ucieczce Musashiego, rzekomo ze strachu przed doskonałą technika Kojiro.

Nastepnego dnia, wysłańcy księcia znaleźli go śpiącego smacznie, mimo iż pojedynek powinien się już rozpocząć. W drodze na wyznaczona na miejsce spotkania wyspę, Musashi spokojnie strugał drewniany miecz z zapasowego wiosła. Gdy skończył, położył się aby odpocząć.

Czekający na wyspie dygnitarze i sam Kojiro, zwątpili już, że pojedynek dojdzie do skutku. Tym większe było ich zdziwienie, gdy ujrzeli wyskakującego z lodzi Musashiego, z drewnianym mieczem w dłoni i ruszającego z impetem na przeciwnika.

Kojiro dobył miecza a pochwę odrzucił na ziemie. "Słusznie, już jej nie będziesz potrzebował!", krzyknął Musashi zbliżając się doń w szybkim tempie. Kojiro uniósł miecz do ciosu, ale Musashi wyprzedził go uderzeniem wiosłem w głowę. Gdy trafiony śmiertelnie Kojiro upadł, Musashi pokłonił się zebranym i ruszył pędem z powrotem do swej lodzi.

Po tym wydazeniu, Musashi uczestniczył jeszcze w trzech wojnach po stronie szoguna Ieyasu Tokugawa. Przez jakiś czas mieszkał na dworze księcia Hosokawa oddając się poezji, malarstwu i kaligrafii, oraz nauczaniu szermierki. W roku 1643 wycofał się w zacisze groty Reigendo, gdzie żył jako eremita. Tam tez powstało jego najsłynniejsze dzieło: "Gorin-no-sho" - będące przewodnikiem i źródłem inspiracji dal wielu pokoleń wojennych artystów. Zakończył je na kilka tygodni przed śmiercią w roku 1645.


Mówiąc ogólnie, Droga wojownika oznacza rozważną akceptację śmierci

- Miyamoto Musashi, Księga Pięciu Kręgów - Księga Ziemi